Dinsdag 14 jan. 2020. Coyhaique.

Die douche die we gisteravond niet namen....dat hadden we beter wel kunnen doen. Deze ochtend is er geen warm water. Reden voor Ferry dit keer om een mindere versie van zichzelf te laten zien. Het is bewolkt en er hangt regen in de lucht, hoog tijd om te vertrekken. We nemen de Carretera Austral richting het noorden. Eindbestemming voor vandaag is Coyhaique, de grootste plaats in deze omgeving. Dit is een km of 170 noordwaarts. Waarvan nog zo’n 100km op onverharde weg. Onderweg naast alle uitzichten en uiteraard het toffe rijden geen must-sees voor ons. Het weer werkt ook niet mee, het is regenachtig en de temperatuur komt zelfs onder de 10 graden. We doen onderweg een camperlunch en kiezen als eindbestemming een camping in Coyhaique. Geen idyllische camping, want er naartoe rijden we langs een soort autokerkhof, maar de camping zelf heeft elektra en warme douches, dus wij zijn blij. We hebben inmiddels geleerd dat je met name bij de grote plaatsen in de buurt niet teveel noten op je zang moet hebben betreffende een mooie camping. Ze hebben hier een voetbalveld, en da’s voor onze kleine dame meer dan genoeg. Sylvie heeft Yuna uitgedaagd. Ze zegt einde deze vakantie beter te kunnen hooghouden dan Yuna. Mét opwip. De teller staat op 3, er is nog een lange weg te gaan. We gaan Coyhaique in voor koffie en sinas met wat lekkers, en WiFi. We doen nog wat boodschappen, waaronder wat nieuwe inventaris voor onze camper, met al die hobbelwegen hebben we nog maar weinig kommen, mokken en glazen over. En daarin waren we al niet rijkelijk bedeeld. En we kopen de hondenlekkertjes die Yuna zo graag wil geven aan al die lieve straathonden die we hier tegenkomen. We hebben er een dagtaak bij... De eerste hond op de camping heeft zijn traktatie al gekregen. Voor het avondeten hebben we in de reisgidsen een fijn restaurant uitgezocht en dit overtreft onze verwachtingen: bij La Casona hebben ze heerlijke vlees- en vooral visgerechten om te delen. Het is een klein, knus restaurantje gerund door vader, moeder en hun zoon. Zonder reisgids waren we hier zeker niet gekomen/niet naar binnen gestapt. We tafelen uitgebreid en liggen alledrie veel te laat in bed. 

• Opvallend 1: in de Chileense keuken is men erg scheutig met koriander. Je moet ervan houden. In ons gezin zijn de meningen hierover verdeeld. 
• Opvallend 2: Een ongemakkelijk gesprek bij de supermarkt. ‘Hey, where are you from?’ ‘The Netherlands’.  ‘Where is that?’ ‘In Europe, next to Germany’. ‘Is that in the United  States?’ (....) Ja, zoiets. We zeiden het al: met Engels kom je hier niet ver.