Donderdag 2 jan. 2020 De laatste gletsjers.

2 januari 2020 - Puerto Natales, Chili

De Chileense Jochem Myjer schalt weer door de speakers om 7.45u. Gelukkig voor hem hebben we maar 3 ochtenden op deze boot, langer zou deze meneer dat niet overleven. 

We ontbijten en het schip legt ondertussen aan bij Alsina Glacier. Het is warm vandaag, zo’n 15 graden. Maar wel met flinke regen. Het voelt een beetje als een lentedag in Nederland. Maar dan in een iets andere omgeving. Regenpakken aan en weer de plastic sloepen in. Alsina glacier is een krimpende gletsjer, en een werkende gletsjer. Ook hier breken regelmatig stukken af zoals bij alle gletsjers die we hebben gezien, dat geeft iedere keer weer een geluid alsof het onweert of alsof er vuurwerk wordt afgestoken. Mooi om te zien dat je een stuk al ziet vallen en pas later het kletterende geluid erbij hoort. Een duidelijk voorbeeld van verschil in geluids- en lichtsnelheid. De bijbehorende golven in het water zijn het traagst.We komen kletsnat terug bij het grote schip en gaan lekker even chillen. 

Aan het einde van de ochtend zijn we aangekomen bij Bernal Glacier. We gaan hier met de kleinere bootjes naartoe en kunnen hier een stuk wandelen, waarbij we de nodige stroompjes doorkruisen. Op zo’n moment valt op dat de boot vol zit met mensen die bang zijn om nat te worden, het is ons allemaal wat te truttig. Het regent nog steeds, dus nat worden zou geen issue moeten zijn. Bij deze gletsjer zie je goed hoeveel puin een gletsjer meeneemt, het lijkt ervoor wel een afgraving. En ook valt op hoeveel water er uit een gletsjer komt. Het water stroomt zo hard, da’s zeker niet om in te zwemmen. We hebben weer een fantastische lunch met cevice, salade, steak en koffie-ijs met brownie. Dat wordt afkicken als we straks weer de boot afgaan. Daarna wordt de film getoond die tijdens deze reis is opgenomen en wat foto’s die je kunt kopen. Niet om op te scheppen, maar dat kunnen we zelf beter.

We hebben even tijd om wat te rusten, spelletjes te spelen en de bar leeg te drinken. Aan het begin van de avond zijn we bij ‘white angosturo’, een stukje van het immense natuurgebied. Hier gaan we weer de sloepen in om de flora en fauna van deze omgeving te bekijken. We zien dolfijnen, veel watervallen, een aantal condors, de nodige aalscholvers en jawel: zelfs een zeeleeuw. Helaas laat deze zich maar even zien. Terug op de boot maken we ons op voor het captains dinner. Iedereen gaat in avondkleding, wij trekken ons beste outdoorkloffie aan.  We eten heerlijk, er is een riant buffet geserveerd. We wisselen gegevens uit met onze Mexicaanse vrienden aan tafel, maken de afspraak om ze op te zoeken als we in Santiago zijn en slaan het stijldansen voor deze ene keer over. Het is mooi geweest op de Skorpios III.

  • Opvallend 1: De dolfijnen die deze dagen met de boot mee zwemmen zijn een andere soort dan de dolfijnen die een paar dagen geleden meezwommen met de ferry. In dit gebied komen de Chileense en de Australis dolfijn voor. We hebben ze allebei al mogen zien. 
  • Opvallend 2: Op deze boot is alleen mannelijk personeel werkzaam. 

Foto’s

2 Reacties

  1. Johan en Rita:
    6 januari 2020
    Wat inmens mooi die gletsjers en wat zal geluid lang in jullie geheugen blijven. Natuur is toch wel het mooist en tegelijkertijd onwerkelijk.
    Die kleine bootjes, is Sylvie dan helemaal niet zeeziek geweest. Dat is wel een heel top. Yuna ziet er ook weer stralend uit. Knap hoor meisje, wat zie jij veel van de wereld en je beleeft het zo mooi. Trots op je😍. Ga nu snel het andere verslag lezen.
  2. Tillon:
    7 januari 2020
    Gewoon heerlijk om zo mee te reizen😘😘😘