Zaterdag 15 februari. Fantasilandia. 

We beginnen de dag met een fijn ontbijt in het hotel. Mooie ontbijttijden hebben ze hier: van 8-11uur. We zijn ruim op tijd, maar met onze niet al te snel etende dochter zijn we aardig lang bezig. Niet erg, we hebben de tijd. Na het ontbijt pakken we onze spullen en gaan we te voet op pad naar Fantasilandia, een pretpark dat midden in de stad op een paar kilometer afstand van ons hotel ligt. Onderweg kunnen we mooi de stad wat verder bekijken en zien toch een hoop aparte dingen. Koeriers op solexen, veel hoogbouw (dat hebben we elders in Chili niet veel gezien, maar wat wil je in zo’n miljoenenstad), wat uitingen tegen het kapitalisme (denken wij, zoals een opgeknoopt pak in een paal), heel veel eetkraampjes op straat. De keuringsdienst van waren bestaat hier waarschijnlijk niet. Veel mensen hebben een frituurpan in een winkelwagentje staan en bakken zo hun kip, friet en empanada’s om te verkopen. Yuna heeft met haar blonde haar veel bekijks. Ze wordt regelmatig stiekem begluurd, maar heeft dat gelukkig zelf niet in de gaten. Het is druk bij de entree van Fantasilandia, het park gaat pas om 12 uur open en wij zijn er tegen half een. Iedereen staat wel keurig in de rij en doet geen moeite om voor een ander te gaan staan. Eenmaal in het park verspreid de massa zich aardig en hebben we een fantastische dag. Het park heeft zoveel attracties dat we ze lang niet allemaal kunnen doen. Van piratenschip tot breakdance tot waterval tot zweefmolen tot 4d-film tot allerlei achtbanen: het is er allemaal. We zijn er de hele dag zoet mee. Uiteraard horen we regelmatig jaren ‘90 muziek, dat blijft ons verwonderen. Als om 20u het park gaat sluiten, dan hebben we er eigenlijk nog niet genoeg van. Maar het park gaat toch echt sluiten, dus we wandelen richting hotel. Reuzehonger hebben we niet, dus we gaan in de bar van het hotel een drankje doen met wat snacks. Het drankje dat in Chili veel geschonken wordt is de Pisco Sour. Die hadden we nog niet op, dus dat moest er deze laatste dagen maar eens van komen. Het blijkt een soort caipirinha, maar dan zonder munt. Lekker voor een keer. We spelen wat spelletjes en gaan met volle buiken naar onze hotelkamer. Op naar weer een nieuwe dag. 

• Opvallend 1: Als in Nederland een winkel/park/watdanook tot 20u is geopend, dan wordt er om 1945 al flink opgeruimd en gaan de luiken/hekken om 20u dicht. Niet hier. Fantasilandia was tot 20u geopend, om 20.15u zaten er nog steeds mensen in attracties die nog gewoon draaiden. 
• Opvallend 2: In Nederland sta je in de rij en als iemand vóór je mensen bij hem wil hebben in de rij, dan wacht hij maar tot die mensen aan de beurt zijn. Niet hier. Hier kan 1 iemand van de groep in de rij staan en als diegene dan bijna aan de beurt is komen er ineens vrienden/familieleden aanzetten van achter uit de rij die zich bij die iemand aansluiten (‘permiso’ zeggen ze dan en kruipen massaal voor. Vinden wij dan.) Totaal onacceptabel in Nederland. Hier de gewoonste zaak, niemand maakt er zich druk om.