Dinsdag 4 feb. 2020.  Grotten en strand. 

De wekker gaat heel vroeg, we willen de zonsopkomst zien bij die 15 beelden op rij waar we 2 dagen geleden waren. Dit moet het mooiste plekje van het eiland zijn om de zonsopkomst te bewonderen. Maar het is bewolkt, dus we slapen lekker nog even verder. Na een fijn ontbijt pakken we de auto voor een toer in het midden en noordelijke deel van het eiland. We beginnen bij Ana Te Pahu, een enkele honderden meters lange, brede lavagrot. We mogen hier zelf op expeditie. Dat vinden wij al heel bijzonder. Het is donker, glad, nat met hier en daar flink klimmen, maar we mogen gewoon onze gang gaan. Niks gevaarlijke stukken afzetten, kijk maar wat je doet, maar wees voorzichtig. Die kans pakken we natuurlijk. Zaklampen aan en gaan! De ene kant van de grot kent 2 uitgangen en de andere kant blijkt na wat geploeter door water wel een uitgang te hebben, maar dat is een gat in het plafond waar een boom doorheen groeit, daar kunnen we niet door. Dus we ploeteren weer terug en gaan naar Ahu Akivi, dit zijn 7 moai op een rij uitkijkend over Hanga Roa. Deze beelden zijn gemaakt als eerbewijs aan 7 verkenners van weleer. We rijden vervolgens langs Puna Pau, in deze steengroeve werden de ‘hoedjes’ van de moai uitgehakt. De steengroeve is niet zo spectaculair, het uitzicht over Hanga Roa vinden we interessanter. Het is nu hoog tijd voor strand! Playa Anakena it is. In het noorden van Paaseiland ligt een schitterende baai met wit koraalzand en daaromheen een veld vol (aangeplante) palmbomen. Denk idyllisch en dan heb je het plaatje. Wat deze baai extra mooi maakt is de aanwezigheid van, uiteraard, verschillende moai. We gaan hier lekker even zwemmen, met zand spelen, luieren en rondlopen om de moai te bezichtigen. Omdat de zon hier zo fel is moet je niet te lang vol in de zon blijven, we gaan lunchen in het nabijgelegen restaurantje. Empanada en vis met verse smoothies, hoe kan het ook anders. Zoals op iedere plek op dit eiland waar bezienswaardigheden zijn, zijn ook hier de souvenirkraampjes goed vertegenwoordigd. Yuna mag van ons een mooi armbandje zoeken. Dat arme kind krijgt bijna niks, dus we vinden het hoog tijd om haar te verwennen. 🤣😜 Yuna is de koning te rijk met haar armbandje. 

Er hangt wat regen in de lucht en het begint wat te druppen. We rijden door naar een nabijgelegen strandje, Ovahe, waar je niet mag zwemmen in verband met stroming en sterke golven, het is leuk om naar te kijken. Maar omdat het miezert vinden we het al gauw best en gaan we weer door. Sowieso -niet zo gek gezien de ligging van Paaseiland- zijn de golven rondom het eiland immens. Het water lijkt vrij rustig, maar als de golven over de rotsenpartijen aan komen rollen krijg je een mooi schouwspel van opspattend water. We rijden via Te Pito Kura. Hier ligt een omgevallen moai die bijzonder is omdat het de grootste is die ooit rechtop heeft gestaan. Wij vinden al die omgevallen moai’s eigenlijk irritant. Zet ze gewoon weer rechtop! Maar daarmee gaan we voorbij aan de gedachte van de bevolking die deze moai in tijden van tegenspoed bewust heeft omgegooid uit onvrede met de beslissingen die de hoofdmannen van weleer hebben genomen. Weer andere moai zijn omgevallen tijdens het transport en die lieten ze liggen, omdat deze dan blijkbaar niet zo sterk waren als men gedacht had. Zwakke moai, blijf maar lekker op je snuit liggen. We kijken dus ook naar een heleboel brokstukken. Te Pito Kura zelf is een perfecte ovale steen, deze wordt geacht de navel van de wereld te zijn en er stromen magische krachten uit. Ja. Gezien (die steen dan, niet de magische krachten). Mooi verhaal, lekker kort. Niet aan ons besteed. We gaan door. Verderop is Papa Vaka. Dit zijn rotsen waar petrogliefen op staan. Het is dat het erbij staat wat we moeten zien, anders waren we er niet uitgekomen. Wat vooral interessant is, is dat dit stuk cultureel erfgoed totaal niet wordt beschermd tegen erosie en vandalisme. We geven het nog een paar jaar, dan zie je niks meer van deze petrogliefen. Yuna verheugde zich erg op het laatste onderdeel van vandaag: Pu’ o Hiro. Dat zag er op het plaatje uit als een zeehondje van steen. Maar dan de praktijk. Allereerst is het zo klein dat we er bijna voorbij scheurden en toen bleek het ook nog een mismaakte zeehond, die in Pieterburen geweigerd zou worden. We hebben er hard om gelachen en zijn vlug verder gegaan naar het hotel. Genoeg cultuur voor vandaag. Het heeft op verschillende delen van het eiland flink geregend, maar inmiddels schijnt de zon weer volop. De wegen zitten vol met gaten en deze zijn met al die regen kleine drinkbakjes geworden voor de loslopende koeien en paarden. En denk maar niet dat deze dieren snel voor je opzij gaan. Rustig aan naar het hotel dus. We gaan quads ophalen waar we morgen mee willen toeren. Het worden 2 grote rode 450cc quads. Eentje heeft zelfs een rugleuning, zodat ook Yuna prinsheerlijk kan zitten. We hebben er nu al zin in om hiermee over het eiland te raggen. Voor vandaag hebben we een restaurant uitgezocht aan de baai. En we willen bij een restaurant waar het iedere avond vol zit een plaats reserveren voor morgenavond. Als we komen aanlopen, komt er even verderop ook een Japans gezelschap aanlopen. De akela hiervan zet het opeens op een soort snelwandelen om vervolgens net voor Ferry het restaurant binnen te gaan. Onze monden staan open, deed ze dit echt? We zijn even verbouwereerd. Dit was zo potsierlijk, we moeten er flink om lachen. Er is geen plek voor het Japanse gezelschap (wat dit nog hilarischer maakte) en wij reserveren een plekje voor morgen. We brengen een bezoekje aan de zeeschildpadden die hier in de haven wonen en eten verderop octopus, tonijn en kip aan de baai bij Te Moana en drinken Riesling en Fanta, we hebben weer een prachtige zonsondergang. Mooi leven!

• Opvallend 1: Ook in Zuid-Amerika zijn veel mensen lactose-intolerant. Je komt maar weinig melk tegen en de melk die er is, is lactosevrij. Op gebak wordt geen slagroom gedaan, maar opgeklopt eiwit. 
• Opvallend 2: Paaseiland kent geen flitspalen. Hophop gas erop dus! De auto’s zijn hier stukken beter verzorgd dan in Argentinië, maar als je rondrijd met maar 1 werkende koplamp, dan is dat ook oké. De politie vindt dat best hebben we gezien.