Zaterdag 11 jan. 2020. Op weg naar Los Antiguos.

11 januari 2020 - Los Antiguos, Argentinië

Een flinke reisdag voor de boeg. We staan op, genieten nog eenmaal van het uitzicht bij onze camping aan de rivier en gaan op pad. We rijden door El Chaltèn, vullen hier ons water bij. Rechtstreeks uit de rivier, hoe puur natuur willen we het hebben? We gaan niet uit ontbijten, maar nemen een ontbijtje om mee te nemen. We moeten namelijk nog naar het enige tankstation in dit dorp en da’s ook de enige in de verre omgeving. We hebben eerder al de aanzienlijke rijen hier gezien, dus dat wordt onze ontbijtplek. Nu heb je daar een zeer mooi uitzicht op de bergpieken én vandaag is een heldere dag, dus de Fitz Roy piek, die we gisteren nauwelijks konden zien, laat zich mooi bekijken. De bezinepomp wordt net bijgevuld, dus we nemen als 12e in de rij plaats en trainen ons geduld. We worden er steeds beter in. We hebben iig alle tijd om te ontbijten en vervolgen drie kwartier later onze weg. Op naar het volgende stukje bewoonde wereld, ruim 600km verder. 

Al vrij snel hebben we weer een flink stuk ripio te pakken, een kleine 100km. Dat maakt snel kilometers maken niet zo makkelijk. Maar de omgeving is fantastisch. Uitgestrekte dorre vlaktes, hier en daar wat heuvelachtig. Onderweg komen we echte gaucho’s tegen. Twee mannen te paard in de pampa, met een hond erbij. Een mooi gezicht. We passeren een flink aantal guanaco-skeletten, dit maakt het verlaten en uitgestrekte middle -of-nowhere-plaatje compleet. ‘Nothing but emptiness’ klinkt Alain Clark ondertussen uit de speaker. Toepasselijker kan niet. En opeens zijn we aan het grinddriften. Er liggen zulke stapels grind dat de auto een eigen leven gaat leiden en schuin trekt. Niet cool, een ervaring die we afvinken en niet nogmaals ambiëren. We hebben er klotsoksels van. Maar dat kan ook liggen aan de temperatuur buiten die flink aan het oplopen is richting 25 graden, jippie, we gaan het mooie weer in. Dat zien we ook aan de nandoe’s. Opeens komen we die ook weer overal tegen op/naast/bij de weg. We maken per ongeluk een kleine omweg door het plaatsje Gobernador Gregores. Het enige plaatsje in de wijde omtrek. Wél met een stoplicht. We hadden het gehucht best kunnen missen. Bij het wisselen van bestuurder blijkt het grinddriften ook binnen in de camper gevolgen te hebben gehad. Er is wat serviesgoed gesneuveld en de speelkaarten waaien de pampa op zodra we de deur opendoen. Onderweg kunnen we een heenenweertje maken naar ‘cueva los manos’, een grot waar eeuwenoude tekeningen van handen zijn aangetroffen. Totaal zo’n 100km aan omweg. Cultuurbarbaren als we zijn slaan we deze lekker over. De foto is mooi genoeg. ;-) Verder verloopt de reis voorspoedig. Het eerste dorpje dat we passeren, Perito Moreno, doen we alleen aan om te tanken, we gaan er met gierende banden vandoor naar het aangeraden dorpje ‘Los Antiguos’, nog zo’n 60km verder. In de gidsen lezen we dat er ergens in een weekend in januari kersenfestival is. We treffen het: dit is precies het weekend dat wij hier aankomen. Het is dus dringen op de camping, maar we veroveren nog een plaatsje. Vervolgens lopen we het dorpje in. Na zo’n dag kilometers vreten is deze wandeling meer dan welkom. Alles in het dorp staat in het teken van kersen. Waar wij cerveza lezen, staat er overal toch echt cereza. Niks bier, maar kersenkersenkersen. Overal. En braderie. De hele dorpsgemeenschap en ver daarbuiten loopt uit, het is feest! We gaan een hapje eten in het enige restaurant in het dorp dat we tegenkomen en eten prima. We doen nog een rondje in de dorpsgezelligheid en sluiten de dag af met....kersen. 

  • Opvallend 1: Ferry stoot hier in Patagonië vaak zijn hoofd met zijn 1,9m, maar Sylvie ook met haar 1,76m. We zijn niet supergroot, maar wel in vergelijking met de Zuid-Amerikaanse man en vrouw. We kunnen regelmatig zo ongeveer over de wc-deurtjes heen kijken en als we in de spiegel kijken zien we onze borst. Waar moet het heen met ons als we onszelf niet eens recht in de spiegel aan kunnen kijken?
  • Opvallend 2: Argentijnen zijn niet echt koffiedrinkers (oploskoffie), we zien veel volwassenen aan de warme chocolademelk zitten. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Johan en Rita:
    14 januari 2020
    Oeps niet alleen jullie wandelschoenen maar ook de camper moet vervangen worden. Maar weer veel moois beleefd en gezien. Zijn de kersen net zo lekker als in Nederland? Oh en over je hoofd stoten, als jullie bij ons straks in ons nieuwe huisje zijn, bukken bij de wc deur en de logeerkamer🤪🤪.
    Wat zal de koffie straks weer lekker smaken☕️☕️☕️
  2. Tillon:
    15 januari 2020
    Mjom mjom mjom lekkerrr kersen😋
  3. Hans en Marian:
    15 januari 2020
    Wat een belevenis, en hoe lekker zijn de kersen in Argentinië??? Aan Yuna te zien heel lekker.
  4. Digna:
    15 januari 2020
    Wat mooi en fijn voor mij is deze vakantie van jullie dat ik dat mee mag beleven.
    Daar moet je toch wel stoer voor zijn en Yuna doet " gewoon" mee.
    Goed hoor Yuna, top.
    Prachtige Foto's.
  5. Marloes (vriendin Sylvie uit Tilburg):
    15 januari 2020
    Grote kersen hoor daar in Argentinië 😂
  6. Marloes Elands:
    21 januari 2020
    Wat een onverwachte verwennerij.... Heerlijk hoor.... In januari kersen eten. Ze zien er erg goed uit🍒🤩🍒🤩
    Dat hebben jullie wel verdiend na dat grinddriften😬