Zaterdag 28 dec. 2019.  Met de camper op pad.

We ontbijten bij Annie (hotel Lennox, heel flauw ja) en hebben in dit mooie hotel vanuit het restaurant op de 4e verdieping een fantastisch uitzicht over Ushuaia. Een fijn begin van de dag. Om 10u staat ‘ons mannetje’ op de stoep die een 4WD-camper komt afleveren. Ferry en Yuna beluisteren de instructies van ons huisje voor de komende 5 weken, Sylvie heeft ook een belangrijke taak: zij past op de bagage. We zijn best wat campers gewend, deze is qua afwerkingsniveau het minst. Oftewel: redelijk afgeragd. We leren ook dat het oké is in Chili en Argentinië om een kapot achterlicht te hebben. En een kapotte bumper. En een kapot wcsysteem. Maar de cabine is netjes, we doen het ermee.

Voordat we op pad gaan doen we het allerbelangrijkste: we kopen een voetbal. Blije dochter, dat worden zeker mooie weken. 

We gaan op zoek naar een supermarkt om wat voorraad in te slaan. Niet teveel, want qua vers mag je niks meenemen van Argentinië naar Chili en we gaan vandaag weer de grens over. Dat is wederom een langdurend proces, maar ook dit keer overleven we het bij de norse douaniers. We willen morgen in de ochtend naar een kolonie koningspinguïns in Estancia San Clemente, dus we gaan een plekje daar in de buurt zoeken voor onze eerste overnachting met de camper. Onderweg is het vooral weids, onbebouwd: we rijden door reusachtige toendravlaktes waar megaveel wind staat. In dit deel van het land zijn niet veel campings, überhaupt geen dorpjes, dus als we in Onaisin komen (een plaats bestaand uit één Estancia met hotelkamers, een 'restaurant' en een schapenschuur), vragen we of we onze camper daar kunnen stallen. Dat kan en kost niks. Zo bizar, dat soort gastvrijheid zijn we niet gewend. We voetballen wat buiten en maken de camper alvast nachtklaar. We kunnen eten in het hotel, dus daar maken we dankbaar gebruik van. Iets van mosselsoep en een lamsstoofpot. Voor Yuna aardappelpuree met kip.

Maar OOH what a night ! Wind, wind en nog eens wind, hadden we toch een beetje dat bootgevoel in de camper. Er klepperde en zwiepte van alles. Lekker geslapen? Nee, bijzonder was het wel. We zijn geloof ik net niet opgestegen. Maar snappen nu wel de windschermen en krom gegroeide bomen die we op verschillende plaatsen in de open vlaktes tegenkomen.

• Opvallend 1: Zuid-Amerikanen zijn zoetekauwen. Veel cakejes, koekjes, taart, zelfs al bij het ontbijt. 
• Opvallend 2: Op veel plaatsen in Argentinië komen we politiecontroles tegen. Wat daar gebeurt weet niemand en of ze ooit iemand aanhouden ook niet, maar dat we ze veel zien, dat is een ding dat zeker is.