Zondag 19 jan. 2020. Dansen op de vulkaan Osorno.

We worden wakker. Ook bij daglicht zien we dat we het getroffen hebben op deze camping. Het is goed verzorgd, mooie ruime plekken, goede voorzieningen (schone wc’s, voor hier ruime douches met warm water, elektra), we genieten in alle rust van deze ochtend in de zon. Tegen het einde van de ochtend zeggen we deze camping weer vaarwel en gaan we door naar de bestemming van vandaag: Parque Nacional Vicente Pérez Rosales. Wat hebben ze hier toch veel nationale parken. Vandaag maar een klein stukje rijden. Onderweg komen we langs een groot stuk van een water dat we gisteravond in het donker nauwelijks hebben kunnen bekijken, maar waar het wemelt van de zalmkwekerijen, we doen een lunch in een leuk plaatsje, Cochamo, dat eigenlijk bestaat uit een lint van leuke restaurantjes met veranda’s. Daar eten we (uiteraard) zalm en broodjes met kip/avocado en ham/kaas. Heerlijk. We rijden door en komen langs een leuke camping in Ensenada waar we voor de komende 2 nachten een plekje weten te krijgen. Direct aan het meer, de Lago Llanquihue. Het is zondagmiddag, mooi weer en dus erg druk met strandgangers. En toch hebben we het mooiste plekje van de camping. Zo typisch dat iedereen hier graag in de schaduw onder de bomen zit en wij juist graag open, naast het meer, in de zon. Voor ons dus perfect, wat een plek! Wij blijven nu alleen niet, we gaan door naar de vulkaan die dit gebied kenmerkt: volcán Osorno. Het is een vulkaan in een mooie punt met eeuwige sneeuw op de top. Sowieso een plaatje, helemaal vandaag met die strakblauwe lucht. Via een mooie zigzagweg komen we onderaan de vulkaan. Omdat dit in de Chileense winter een skigebiedje is hebben ze twee op elkaar aansluitende stoeltjeslift en die besluiten we te nemen (en die gaan, zoals veel hier in Zuid-Amerika, zo ontzettend tráááág, dat wij na een afdaling skiën alweer klaar zouden zijn met de pret, ja, wij zijn verwend). Maar dan de top, we klimmen nog een stuk in sneeuw en voelen ons even king en queens of the world, wat een vergezichten, erg indrukwekkend. We besluiten lopend naar beneden te gaan en omdat het om een vulkaan gaat en Ferry en Sylvie vanuit Nieuw-Zeeland ervaring hebben met de snelle vulkaanafdaling zijn we met reuzenstappen in het mulle vulkaangruis zo op de helft. Superleuk om samen met Yuna de GVR te spelen. Het tweede deel van de afdaling doen we via een mooi wandelpad. Omdat het strakblauw is vandaag (zo raar om met korte mouwen/pijpen in de sneeuw rond te banjeren) zijn de uitzichten fenomenaal. Terug bij de camper nemen we de mooie weg weer naar beneden. We gaan even het plaatsje Ensenada in voor wat barbecuespullen en zijn de rest van de avond op de camping te vinden op deze zwoele zomeravond. En terwijl Yuna en Ferry druk zijn met een dam bouwen, oefent Sylvie haar skills met hooghouden. Dat gaat nog niet heel best. Daarna volgt een heerlijke barbecue met uitzicht op de ondergaande zon in het meer en aan de andere kant de vulkaan. We zouden het voor minder doen!

• Opvallend 1: de sterrenhemel is hier fantastisch. Wat hebben we dan in Nederland een hoop licht en zien we dus een heleboel sterrren niet.
• Opvallend 2: Alle Chilenen heten zo ongeveer Mattias. Als je hier een man Mattias noemt heb je dikke kans dat je goed zit.